-
-
شرح اثر برنامه
فولاد آلیاژی فولادی است که برای بهبود خواص مکانیکی آن با عناصر مختلف در مقادیر کلی بین 1.0 تا 50 درصد وزنی آلیاژ می شود.فولادهای آلیاژی به دو گروه فولادهای کم آلیاژ و فولادهای پر آلیاژ تقسیم می شوند.تفاوت بین این دو تا حدودی دلخواه است: اسمیت و هاشمی تفاوت را 4.0% تعریف می کنند، در حالی که Degarmo و همکاران آن را 8.0% تعریف می کنند. معمولاً عبارت "فولاد آلیاژی" به فولادهای کم آلیاژ اشاره دارد.
به بیان دقیق، هر فولادی یک آلیاژ است، اما به همه فولادها «فولادهای آلیاژی» نمی گویند.ساده ترین فولادها آهن (Fe) آلیاژ شده با کربن (C) هستند (حدود 0.1٪ تا 1٪، بسته به نوع).با این حال، اصطلاح "فولاد آلیاژی" اصطلاح استانداردی است که به فولادهایی اطلاق می شود که علاوه بر کربن، عناصر آلیاژی دیگری به آنها اضافه شده است.آلیاژهای رایج عبارتند از منگنز (متداول ترین)، نیکل، کروم، مولیبدن، وانادیم، سیلیکون و بور.آلیاژهای کمتر رایج عبارتند از آلومینیوم، کبالت، مس، سریم، نیوبیم، تیتانیوم، تنگستن، قلع، روی، سرب و زیرکونیوم.